لایروبی نکردن رودخانه ها درد کهنه مازندران

از 140 رشته رودخانه موجود در مازندران براساس اظهار نظرکارشناسان و مسئولان مربوطه 120 رودخانه وحشی که با هر بارندگی امکان سیلابی شدن آنها زیاد است و بعضا جاری بودن این رودخانه ها در داخل و حاشیه شهرها و روستاها بجای اینکه فرصت و عرصه ای برای بهره وری باشد زمینه ساز بروز مشکلات و چالش های فراوان بویژه سیل و آبگرفتگی شده است.
حدود 500 کیلومتر از هشت هزار کیلومتر مسیر رودخانه های مازندران از داخل و حاشیه شهرها و روستاها عبور می کنند که ساختمان های تجاری و مسکونی زیادی در مسیر عبور این رودخانه ها وجود دارندکه بدلیل لایروبی نشدن، براثر بارندگی و بالا آمدن آب رودخانه ها به سیلاب تبدیل شده و خسارت های زیادی را به همراه می آورد.
سیلاب های چند سال اخیر و تخریب ساختمان های تجاری و مسکونی در حاشیه رودخانه ها در مازندران را شاید بتوان از آن بعنوان تجربه ای برای نشان دادن عواقب لایروبی نکردن به موقع حریم و محدوده رودخانه ها به شمار آورد.
بهره گرفتن از تجربیات یکی از اصول مهم زندگی است و باید از تجربه بروز حادثه سیل و تخریب و فروریختن 22 واحد مسکونی و تجاری مرداد ماه امسال در سوادکوه، وقوع سیل سالهای 91 و 92 دربهشهر و کشته شدن شش شهروند بهشهری و خسارت بیش از 800میلیارد ریالی به مناطق مسکونی، تجاری و زیرساخت ها را آیینه عبرت برای چاره اندیشی و اجرای راهکارهای مناسب برای جلوگیری از بروز چنین حوادثی نام برد.
هرساله در مازندران شاهد بروز چندین سیلاب هستیم اما نکته مهم این است چرا برای حل این مشکل اقدامات لازم و اساسی مربوط به لایروبی انجام نمی شود و یا اگر هم انجام می شود لاک پشتی است که اگر این کارها صورت بگیرد دیگر نه از آن خسارت های میلیاردی خبری خواهد بود و نه از بیچارگی و بدبختی هم استانی ها.
حال که مازندران از جهت تعداد رودخانه و از جهت طول رودخانه ها در مقایسه با دیگر استان های کشور در ردیف اول قرار دارد به همین جهت ایجاب می کند به این رودخانه ها توجه ویژه ای شود تا از وقوع حوادثی که ضرر به جان ، مال مردم و سرمایه های ملی می شود ، جلوگیری شود .