امروز هوای مازندران ابری و بارانی شد و همچنان ادامه دارد بعد از گرمای مفرط تابستان روزهایی که گرما غزل خداحافظی را میخواند و زمانه را بهدست پاییز میسپارد باران مستمر و ممتد دست از سر دیار علویان بر نمیدارد.
بنا به اعلام اخبار منتشرشده از هواشناسی جو ناپایدار این روزها در هوای مازندران حاکم شده است و تا ظهر پنج شنبه 18 شهریور ماه جاری این ناپایداری ادامه دارد.
بارندگی و باد شدید از هفته دوم شهریور ماه شمال کشور بهویژه مازندران را فراگرفت و خسارت زیادی را بر بخش عمرانی استان وارد کرد.
هنوز از بوران و جاری شدن سیل هفته پیش دل مردم مازندران آرام نگرفت که امروز شاهد سیلاب در رامسر بودیم که بنا به نقل قولهای هواشناسی و بزرگان محلی میزان بارش امروز در این شهرستان نسبت به 15 سال قبل بیسابقه بوده است.
غافلگیر شدن مسافران در هنگام برگشت از مازندران به شهرهای خود سبب شد تا ساعاتی بیشتر در این استان بمانند و این ماندگاری بر استرس سفر آنان افزود.
هنوز بوی نم باران از خانههایی که روزهای قبل سقفش را باد برده بود از در و دیوار مأمن شهروندان آملی، بابلی، قائمشهر و ساروی کم نشد که بارش امروز شهرهای مازندران را به شهر آبگیرها تبدیل کرد.
بارش باران امروز مرکز مازندران که از روزهای قبل پیشبینی شده بود حالت آمادهباش را برای دستگاههای خدماترسان مانند شهرداری، فرمانداری و … ایجاد کرد تا در حالت بحران امدادرسانی سریع انجام شود.
بارندگی شدید در ساری اگرچه لحظهای بود و آبگرفتگی کوتاهمدت ایجاد کرد اما بعد از قطع موقتی آثاری از پُر شدن جویها و تجمع در میان معابر و خیابانهایی که سالهای قبل برکهای شدن را تجربه میکردند دیده نمیشد و این نشان میداد که فعالیت عمرانی شهرداری ساری در هدایت آبهای سطحی موفقیتآمیز بود.
چتر به دستها با آرامش در خیابان قدم برمیدارند و دلشان میلرزد، این بار ممکن است قرعه افتادن و خفه شدن در رودخانه بهنام کدام کودک درآید.
مردم مرکز مازندران هنوز غم کودکانی که در رودخانههای بدون حفاظ جان سپردند را از یاد نمیبرند و دلشان نمیخواهد با هر بارندگی سوژه غمبار از دست دادن فرزند همشهریان خود را از رسانهها بشنوند.
رانندههای خودروهای سطح شهر بر خلاف هر روز آرامش را در تردد رعایت میکنند و اظهار میدارند که واقعاً در این نوع بارندگی رانندگی با مشکل مواجه است و قدرت دید بسیار ضعیف میشود.
یادمان نمیرود داستان شدت بارانی که از زبان شیرین مادربزرگها نقل قول میشد آنقدر تشبیه جالبی بود که دلمان میخواست بدانیم باران مگر ریسمان میشود که آن را بگیریم و به آسمان برویم؟!
اما امروز مردم مازندران این تشبیه را به عینه حس کردند شدت باران به اندازهای بود که میتوانستی باران را مانند طنابی که از آسمان به زمین رسیده است بگیری و به آسمان برسی.
امان از این هوای غمبار این روزهای مازندران که وصفش را میتوان از دل پُردرد شهروندانی شنید که خانه، مغازه، اراضی کشاورزی و باغی، کندوهای عسل و مرغداریها را بهدست باران دادند و همه را شست و فقط اندوه و جگر نالان را برای مردم به جای گذاشت.
مسؤولان کشوری و استانی هم همدرد با مردم شدند و با این عنوان که بهفکر هستیم تا در تشکیل ستاد بحران در خانه دولت خسارت سیلزده و آسیبزدههای ناشی از بلایای طبیعی را جبران کنیم، با یک حساب سرانگشتی استاندار مازندران اعلام کرد که خسارت سیل شهریور امسال بالغ بر 170 میلیارد تومان بوده است.
رئیس سازمان مدیریت بحران کشور هم در بازدید از شهرهای سیلزده مازندران وقتی میزان خسارت را دید و پای درد دل کشاورزان بیپناه مازندرانی نشست برای این میزان آسیب که حدود 6 هزار و 100 واحد مسکونی و اماکن تجاری را شامل میشد مبلغ 140 میلیارد تومان تسهیلات بلاعوض برای بازسازی و نوسازی تعیین کرد.
آنچه ما را به فکر فرو برد اظهارات علیاصغر یوسفنژاد، نماینده مردم ساری و میاندورود در مجلس شورای اسلامی بود که در این حال و هوای نمناک مازندران سخنان بیرودربایستی زد و در عجب بود که با وجود پیشبینی به موقع هواشناسی چرا در خدماترسانی به مردم در حالت بحران استان دچار مشکل میشود.
یوسفنژاد با صراحت اظهار کرد که مدیریت بحران مازندران آمادگی مقابله و پیشگیری با حوادث را ندارد در حالیکه این حوادث را سالهای قبل تجربه کرده بودند.
دقیقاً یوسفنژاد به موضوعی اشاره کرد که سال قبل مردم مازندران بهویژه شهرستان میاندورود را غافلگیر کرده بود همان تگرگی که به اندازه گردو بود اما هنوز خسارت آن پرداخت نشد و در حالیکه خسارت بحران سفید چند سال غرب مازندران هم تاکنون پرداخت نشد و برای مازندرانیها عادت شده با هر بار بلایای طبیعی رنگ و روی مسؤولان کشوری را در ماشینهای لوکس و سوپراسپرت ببینند و فقط و فقط وعده بشنوند، هرچند این سیل هم زخمی دیگر در گوشه جگر نالانشان است.
آنچه قابل تأمل است بارانهایی است که قبل از فصل بارندگی در حال بارش است و این خسارات را به بار آورده و چه میزان باران در پاییز امسال از آسمان نازل شود، تنها خداوند عالم است.
چرا این تجربه تلخ سالهای اخیر بهویژه دهه 90 برای مسؤولان مازندرانی درس نمیشود و نقشه راه برای پیشگیری از این خسارتها طراحی نمیکنند؟
تا چه زمانی باید مردم مازندران این حادثههای شوم را تحمل کنند و به قیمت از دست دادن جانشان دستخوش بیتدبیری مسؤولان شوند که شاید خسارتی در پایان سال مالی به این استان تعلق گیرد، نکاتی است که باید مسؤولان استانی و کشوری به مردم پاسخ دهند.